Een tijd geleden hoorde hij erover van iemand die er schande van sprak. De KKK zou in zijn woonplaats een geheime afdeling hebben opgericht. Hendrik was uitgelaten: eindelijk zou hij zijn ideeën over de superioriteit van het blanke ras kunnen delen met gelijkgestemden.
Na voorzichtig aftasten bij personen waarvan hij vermoedde dat ze heimelijk dezelfde ideeën aanhingen, bemachtigde hij een adres waar hij zich moest vervoegen voor het inwijdingsritueel.
Het gebouw bevond zich op een afgelegen industrieterrein. Er deed een geheel in het wit gestoken persoon open. Over zijn hoofd had hij de bekende witte puntkap. De spanning die Hendrik eerder nog voelde, smolt meteen weg.
De inwijding verliep soepel. Alle aanwezigen behalve Hendrik droegen het genootschapstenue. Hendrik zwoor trouw aan het extreme gedachtengoed van de KKK en liet blijken dat hij bekend was met de juiste websites op het dark web. Het finale ritueel kon beginnen.
Hem werd gevraagd te knielen en de ogen te sluiten. Wat zou het rituele gebaar zijn, vroeg hij zich gespannen af. Er klonk een zware gong. Hij voelde hoe iemand een kap over zijn hoofd zette. Zijn hart sprong op: hij was ingewijd!
Hendrik opende zijn ogen en keek recht in het gezicht van een enorme neger met rode lippen, bolle ogen en gitzwart kroeshaar. Een breed gebit met hagelwitte tanden grijnsde hem toe. ’Welkom bij de Krijgshaftige Kerels van Kleur,’ zei deze. ’Uw inwijdingsritueel is in zijn geheel opgenomen en gepubliceerd op Facebook.’