Ik zou trouwen in Italië, dat stond vast. Dat wist ik al sinds mijn zevende. Met wie, dat was minder zeker. Hoe kwam ik aan een geschikte man. Misschien moest ik gewoon ter plekke een Italiaan uitzoeken?
Ik vond een bureau dat huwelijken in Italië organiseerde. ’Bruidegom inclusief!’ was de slogan die mij meteen overtuigde. ’Uw persoonlijke bruidscoach zorgt voor de man van uw dromen!’
Een maand later zat ik vooraan in de trouwzaal. Alles was perfect verlopen: de locatie (Pioppi was echt heel pittoresk), het weer, de gasten. Maar waar was Giovanni? In het gedeelte voor de familie van de bruidegom zat een man van middelbare leeftijd die zijn vader wel moest zijn. En helemaal voorin zat een bejaarde man die ongetwijfeld zijn opa was.
De plechtigheid begon. Na wat eerste algemene woorden riep de gemeenteambtenaar mij naar voren en vroeg: ’Neem jij, Anita de Jong, Giovanni Giovanile als jouw wettige echtgenoot aan?’ Ik keek verbaasd maar de gemeenteambtenaar knikte mij zo bemoedigend toe dat ik in mijn verwarring ’eh, ja’ zei. Daarop riep hij Giovanni naar voren. De oude man die ik als de opa had ingeschat, nam naast mij plaats. ’Neemt u, Giovanni Giovanile, Anita de Jong tot uw bruid?’ ’Sì!’ antwoordde hij vol overtuiging, waarbij hij mij met zijn door de zon getaande en gerimpelde gezicht toelachte.
En nu bent u er natuurlijk alleen maar nieuwsgierig naar of het huwelijk ook geconsumeerd wordt. Nou, laat ik er dit van zeggen: het mediterrane dieet smaakt mij uitstekend!