‘Zo meneer, u heeft iets heel moois meegenomen,’ zegt Frits enthousiast. ‘Het nieuwe seizoen van Tussen Kunst & Kitsch begint goed!’
’Ja, het is een erfstuk, een schilderij dat heel oud schijnt te zijn.’ ’Dat is een klus voor onze deskundige Henri Aardewerk, die zoals zijn naam suggereert, gespecialiseerd is in 17e eeuwse schilderkunst.’ ’Ben je nou ’s klaar met die kutgrap over mijn naam? Iedere week verdomme hetzelfde liedje!’ bast Henri. ’Tut tut, Henri, hou je een beetje in. De regisseur klaagt al dat hij jouw uitbarstingen steeds uit de opname moet knippen.’
‘Een stilleven met Delfts blauw aardewerk,’ zegt Henri met bewondering, zonder op Frits’ opmerking in te gaan. ’Ha, toch nog aardewerk voor je, Henri!’ ’En nou ben ik het godverdomme zat!’ ’Henri! Dat wordt weer knippen!’ schreeuwt Frits. ’Knippen? Ik zal je eens laten zien wat dat inhoudt, dat knippen!’ Hierop tovert Henri voor de beteuterde eigenaar een schaar tevoorschijn en steekt die in het doek. Verbazingwekkend handig knipt hij het aardewerk eruit. ’Wat doe je nu, gek!’ gilt Frits.
‘Maarrr... is het schilderij nu nog wel wat waard?’ vraagt de eigenaar schuchter. ’Het is een prachtig doek van een vrij onbekende 17e eeuwse meester, een topstuk mag ik wel zeggen en het zou zeker 100.000 euro waard zijn. Maar helaas ontbreekt hier het Delfts blauwe aardewerk dat normaal zo typisch is voor deze schilder,’ analyseert Henri nuchter alsof er niets gebeurd is. ’En nu?’ vraagt de eigenaar. ’Nu? Een tientje,’ concludeert Henri droog. ’Voor de lijst.’