Mijn nieuwe boxspring staat vast als een huis op de grond. Daar kan zich niemand meer onder verstoppen. Bye bye Boogeyman. Het venster is tegen inbraak beveiligd en met zware gordijnen verduisterd. De linnenkast is luchtdicht afgesloten en de sleutel heb ik, samen met de sleutel van de slaapkamer, in de kluis op mijn nachtkastje opgeborgen. Onbereikbaar voor kwaadwillenden. De sleutel van het kluisje heb ik ingeslikt. Mijn eerste taak morgenochtend is om op de po te gaan zitten en daarna de sleutel uit mijn ontlasting te poeren. Je moet wat over hebben voor een ongestoorde nachtrust!
Ik lig nu strak ingestopt onder de lakens en kijk naar het plafond. Het is pikdonker. Niet meer bewegen. Rust. En veiligheid! Geen gedonder meer. Slapen, vredig slapen. Hoor ik daar geritsel in de hoek? Een muis? Nee, natuurlijk niet. Is dat gebonk tegen het plafond? Wat zou het, ik lig veilig binnen. Tikt daar iemand tegen het raam? Je doet je best maar. ... Er klinkt een enorme knal en ik schrik onwillekeurig overeind. Het automatische systeem dat elke beweging detecteert en dat ik voor veel geld heb geïnstalleerd, komt tot leven en zet de kamer in een hels wit licht. Ik ben verblind en zie niets meer. In paniek spring ik uit bed, stap met een voet in de po en sla de kluis die ik wil pakken in een wilde beweging van het nachtkastje. Ruik ik nou een brandlucht? ... Ik zit op de po en pers en pers en pers...