„En Johan, hoe vind je het tot nu toe gaan?” „Ik zie absoluut vooruitgang.” „Zo zo, wat een positiviteit?” „Ja, ik lig nu in ieder geval. Dat is een stuk comfortabeler. Loslaten is nu geen probleem meer. Alleen die draden, dat is weer minder.” „Die draden zijn bedoeld om je hersenen te stimuleren. We gaan daarmee positieve alfa-golven uitzenden. De bedoeling is dat jouw hersenactiviteit daarmee synchroon gaat lopen. Zie het als een soort onhoorbare, kalmerende muziek die je te beluisteren krijgt.” „Muziek? Kan ik een verzoeknummer aanvragen? Iets van Bløf of Marco Borsato? Dat is ook muziek die niet om aan te horen is.” „Nee, helaas. Kom, we gaan beginnen. Sluit je ogen en denk aan dingen die je rustig maken. Landschappen of natuur bijvoorbeeld, dat werkt meestal goed.” „Ik heb een broertje dood aan die slaapverwekkende natuurdocumentaires, maar goed, als het de bedoeling is dat ik in slaap val..” „Snrrrr. Gnrrrr. Prtt. Gnork” „Johan, je mag wakker worden!” „Hè, wat? O, oké.” „Dat heeft goed gewerkt, al zeg ik het zelf.” „Nou, ik moet zeggen... ja, goh, dit is een gevoel dat ik niet ken. Ik voel me ... positief. Ontspannen. Menslievend zelfs. Ja, een mensenmens!" „Eindelijk. Een doorbraak. Zie je wel dat zelfs de meest dwarse en destructieve geest uiteindelijk opgeeft?” „Nee, natuurlijk niet, idioot. Ik lul maar wat. De wereld is nog steeds een pestzooi, veroorzaakt door het domme geteisem dat er op rondbanjert. Lekker gedut, dat wel. Mag je vaker voor me doen.”